- شبکه تخصصی چاپ، بسته بندی و تبلیغات
- تلفن: 02188283411
تعرفه یا نرخ‌نامه‌ی رسمی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران همواره جایگاه ویژه‌ای در جامعه‌ی طراحان، تبلیغات و سفارش‌دهندگان داشته است.با توجه به وعده‌ای که پیش از این داده شده بود این نرخنامه درپایان سال منتشر شد تا اعضا و مخاطبان بتوانند از آغاز سال ۱۴۰۳ از این نرخنامه استفاده کنند.
با توجه به تغییرات ایجاد شده در این نرخنامه، کارگروه تعرفه و هیئت مدیره‌ی دوره‌ی دهم آماده‌ی دریافت پیشنهادات و راهکارهای اعضای محترم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران است.
روزی که بزرگان گرافیک ایران گرد هم آمدند که تشکلی صنفی بسازند تا وضع طراحی و طراحان گرافیک در ایران ارتقا یابد، تنظیم نرخ نامه از اولین چیزهایی بود که این اتحاد صنفی را آغاز کرد و سامان داد. اکنون ما میراث دار آن نسل درخشانایم و شایسته است با استفاده از این نرخ نامه و نشکستن قیمت طراحی، اتحاد صنفیمان را توسعه بدهیم و میثاق را محکمتر کنیم.
سال ۱۴۰۲ سال پرتلاطمی برای انجمن بود و نرخ نامه ی انجمن در این سال منتشر نشد. اکنون پس از یک سال توقف انتشار، نرخنامه ی ۱۴۰۳ با تغییراتی در ساختار قیمت گذاری و دسته بندی پیش روی شماست. اینجا الزم است درباره ی این تغییرات و شیوه ی استفاده از این نرخ نامه چند کلمه ای بنویسیم.
مدلهای محاسبه ی قیمت و الگوهای علمی برای قیمت گذاری، شیوه هایی معین هستند که کلاسیک ترینشان روش قیمت تمام شده است. دیگر روشهای قابل استفاده، قیمت گذاری بر مبنای قیمت رهبر بازار، قیمت گذاری بر مبنای برآیند بازار، قیمتگذاری بر مبنای کشش بازار و چند شیوه ی دیگر است.
همچنین یکی از روشهای مرسوم در جهان، قیمت گذاری بر مبنای دستمزد نفرساعت است که پرکاربرد و راهگشاست.اگر به مقدمه ی نرخ نامه های انجمن از آغاز تا امروز مراجعه کنیم، درمی یابیم که مدلهای تقریباً همسانی برای محاسبه ی قیمت خدمات گرافیکی در دوره های مختلف استفاده شده است.
ابتدا تلاش کردیم هزینه های یک طراح گرافیک مسـتقل (فریلنسـر) را محاسـبه کنیـم هزینه هایی نظیـر اجـاره ی محـل کار، تجهیـزات حرفـه ای ماننـد رایانـه و وسـایل دفتـری، بیمه و مالیات و دفترنویسـی، و هزینه های جـاری مانند تلفن و اینترنت و آب و برق و برای محاسـبه ی این هزینه ها حد وسـط را رعایت کردیم.
برای مثال، محل کار را یک اتاق ۱۲متری از یک واحد اشتراکی در مرکز شهر تهران در نظر گرفتیم، و برای تجهیزات رایانه ای، یک سیستم با قیمت متوسط.
یکی از اشـتباه های رایج برای محاسـبه ی قیمت تمام شـده این است که طراحان، دستمزد خودشان را در هزینه ها محاسبه نمیکنند. امروزه اگر هر کدام از اعضای انجمـن صنفـی در آژانسهای تبلیغاتی یا اسـتودیوهای بزرگ طراحی اسـتخدام بشـوند، بدون مسـئولیتهای رایج کار مستقل، دسـتمزدی دریافت میکنند؛ ما ایـن عـدد را هم با هزینه ها جمع کردیم و درصدی را نیز به عنوان سـود راه اندازی کسب وکار به آن افزودیم.
مطابق استانداردهای جهانی، طراح مستقل کمتر از %۶۰ زمان خود را به طراحی اختصـاص میدهـد و در باقـی زمان باید به جلسـه های کاری و بازاریابـی و ارتقای پورتفولیو و اموری از این دست بپردازد. بنابراین مبلغ تمام شده ی بالا بر ساعتهای کاری تقسیم میشود و به عدد ۵۶۰٬۰۰۰تومان برای هر ساعت کار میرسیم.
تا اینجا هزینه ی تمام شده ی یک ساعت کار طراح را به دست آورده بودیم. پس در قـدم دوم به سـراغ تعدادی از طراحان در سـطوح مختلف حرفـه ای رفتیم و از آنهـا میـزان سـاعتی را که صـرف پروژه های مختلـف طراحی میکنند پرسـیدیم. برآیند این عددها ما را به سـاعت کار متوسـطی رسـاند که در نرخ نامه هرعنوان آمده است.
قیمت هـای نهایـی، حاصـل ضـرب متوسـط سـاعت اجـرای پـروژه در عـدد ۵۶۰٬۰۰۰تومان است که در جدولهای پیوستی آمده است. این اعداد خرده هایی داشتندکه گرد شدند.
بـرای مثـال، برآورد ما بـرای انجام یک پروژه ی طراحی لوگو یـا لوگوتایپ همراه با ۱۰صفحه دفترچه ی شیوه ی کاربرد یا اصول و قواعد، ۸۰ساعت است که با ضرب این عدد در ۵۶۰٬۰۰۰تومان به عدد ۴۴٬۸۰۰٬۰۰۰تومان میرسیم و گرد شده ی این عدد در نرخ نامه آمده است.
هزینه های محاسبه شده در این مدل، حداقل هزینه هاست و الزم است طراحان بـرای بقای کسـب وکار خود بـه آن پایبند باشـند. عرضـه ی قیمتهایی پایینتر از ایـن نرخ نامه، باعث زیانهای پنهان اقتصادی میشـود کـه در بلندمدت توان ادامه ی مسیر را از همکاران میگیرد. برای مثال، عمر مفید تجهیزات رایانه ای (که طی سـه تا پنج سـال بـرای کار حرفهای غیر قابل اسـتفاده میشـوند) یـا افزایش هرسـاله ی اجـاره ی محل کار، از جمله ی نکته هایی هسـتند که همـکاران باید در محاسبه ی قیمتهای خود مد نظر داشته باشند.
قیمتهـای درج شـده در ایـن نرخ نامـه را میتوانیـم حـد متوسـط قیمـت بـرای کسـب وکارهای ملـی بدانیـم. بـه بیـان روشـنتر، میتوانیـم سـفارش دهندگان
را در سه سـطح “محلی” کسـب وکارهای کوچـک، “ملی”متوسـط و “فراملی”بـزرگ دسـته بندی کنیـم و بـرای کمـک بـه توسـعه ی کسـب وکارهای کوچـک و محلـی بـا تخفیف هـای ویـژه کارهایشـان را بپذیریـم. امـا قطعـاً بـرای کسب وکارهای ملی و فراملی نه تنها از این تعرفه نباید عدول کنیم، بلکه طراحان بـا توجه به سـابقه ی حرفه ایشـان و همچنیـن ضریب پیچیدگی کار میبایسـت رقم های تعرفه را افزایش بدهند.
